مقالات

تاریخچه نوروفیدبک
دکتر باری استرمان در سال های دهه 1960، تحقیقاتی را درمورد فعالیت عصب شناختی مرتبط با خواب انجام داد. وی توانست در حین این تحقیق، امواج 14 هرتز در EEG مغز گربه های مورد آزمایش خود را کشف کند. او متوجه شد که این امواج با کاهش تنش عضلانی در گربه ها ارتباط داشتند. این امواج در سال های بعد با نام SMR شناخته می شدند. وی به همراه گروه خود تحقیقاتی را انجام دادند تا پاسخی برای سوال خود پیدا کنند. سوال آنها این بود که آیا گربه ها با دریافت پاداش، تولید امواج SMR در مغز خود را افزایش می دهند؟ آنها پس از انجام آزمایش به نتیجه مثبتی رسیدند. دکتر استرمان بعد از این آزمایش، هدایت تحقیقاتی را برای ناسا بر عهده گرفت. در این تحقیق، به بررسی سمی بودن سوخت موشک پرداختند. این تحقیق به دلیل مشاهده ی علائمی مانند استفراغ، سردرد، افزایش دم و بازدم، توهم و تشنج در برخی از افراد انجام شد. زمانی که این افراد در معرض سوخت قرار می گرفتند، دچار این علائم می شدند. دکتر استرمان آزمایشات خود را بر روی چند دسته از گربه ها آغاز کرد. وی گربه ها را در معرض سوخت قرار داد و علائمی مانند سر و صدا، استفراغ، بزاق آوری، افزایش دم و بازدم، حملات تشنجی و مرگ را در آنها مشاهده کرد. دکتر استرمان و گروه خود متوجه شدند که واکنش یک گروه از گربه ها متفاوت است. در طی مطالعات خود توانستند از وقوع حملات جلوگیری کنند. در این حالت حملاتی که در دوز بیشتر از مقدار قابل تحمل برای گربه های دیگر ایجاد می شدند را متوقف کردند. با مطالعه سوابق این گروه از گربه ها، متوجه شدند که آنها قبلا تحت آموزش SMR قرار گرفته بودند. دکتر استرمان مطالعات زیادی بر روی بیماران مبتلا به صرع انجام داد و مقالات بسیاری در این مورد نوشت. نتایج به دست آمده نشان می دهند که همه اثرات نوروفیدبک مثبت بوده اند. در بدترین شرایط ممکن است نتواند تغییراتی در نشانه های بیماری ایجاد کند.

از نوروفیدبک برای درمان افسردگی و رهایی از میگرن استفاده می شود. بسیاری از افراد از میگرن رنج می برند. آنها مجبورند تا برای مدت طولانی دارو مصرف کنند. این کار، عوارض جانبی مختلفی برای آنها به همراه دارد. نتایج به دست آمده نشان می دهند که نوروفیدبک تاثیر مثبتی بر کاهش دردهای میگرنی دارد. اگر در کنار مصرف دارو از نوروفیدبک هم استفاده شود، درصد موفقیت این روش درمانی چند برابر می شود.
یکی دیگر از کاربردهای نوروفیدبک، برای مقابله با مشکلات ناشی از سوء مصرف مواد مخدر یا الکل در نوجوانان و بزرگسالان می باشد. استفاده از نوروفیدبک به این افراد کمک می کند تا راحت تر بتوانند اعتیاد خود را ترک نمایند.
برخی از هنرمندان، نوازندگان، ورزشکاران و مدیران تجاری برای ایجاد آرامش عمیق و مراقبه از نوروفیدبک استفاده می کنند. این کار موجب بهبود عملکرد و کارایی آنها می شود. نوروفیدبک به این افراد کمک می کند تا فضای ذهنی آرام تر و خلاق تری داشته باشند.
به طور کلی از نوروفیدبک در سعادت آباد می توان برای درمان صرع، اختلالات رفتاری، اختلالات کم توجهی، اوتیسم، تاخیر در رشد، افسردگی، اضطراب، صدمه و جراحت مغز، آسیب دیدگی نوزاد در حین تولد، بی خوابی و ... استفاده کرد. در برخی موارد، نوروفیدبک را همراه با سایر روش های درمانی به کار می برند.

عوارض نوروفیدبک
افراد زیادی در دنیا از نوروفیدبک استفاده کرده اند. بسیاری از آنها معتقدند که این یک روش امن همراه با نتایج مثبت می باشد. این در حالی است که برخی از مراجعین عنوان می کنند که استفاده از نوروفیدبک موجب خستگی ذهنی و زنده شدن برخی احساسات قدیمی ناراحت کننده شده است. بر این اساس، در بعضی از افرادی که دچار ضربه مغزی شدند و از نوروفیدبک استفاده کردند، علائمی مانند سرگیجه، تهوع و حساسیت به نور ایجاد شدند. همواره باید توجه داشت که نوروفیدبک توسط متخصص انجام شود. در غیر این صورت ممکن است عوارض آن به صورت تجربه اضطراب، بی قراری، خواب آلودگی و ... بروز کند. در این حالت باید هر چه سریع تر این علائم برطرف شوند. این مسئله در مورد افرادی که دچار انواع میگرن ها، اختلال تشنج و یا دوقطبی هستند، باید با دقت بیشتری رعایت شود. در این موارد امکان تشدید موقتی علائم بیماری وجود دارد.
این عوارض به ندرت اتفاق می افتند. بیشتر عوارض جانبی نوروفیدبک جزو عوارض خطرناک دسته بندی نمی شوند و پس از گذشت لحظاتی از بین می روند. بنابراین با خیالی آسوده می توانید برای نوروفیدبک به متخصص مراجعه کنید.
نوروفیدبک چگونه انجام می شود؟
در ابتدا حالات بیمار مورد بررسی قرار می گیرند. در ادامه، بیمار بر روی صندلی می نشیند و با تشخیص درمانگر، از حسگرها استفاده می شود. در این روش، حسگرهایی را بر روی پوست سر وصل می کنند. این حسگرها، الکترود نام دارند و وظیفه آنها ثبت فعالیت الکتریکی مغز افراد به صورت امواج مغزی می باشد. معمولا این امواج به صورت یک بازی کامپیوتری یا فیلم شبیه سازی شده در دسترس بیمار هستند. بیمار بدون استرس و نگرانی، صفحه مانیتور را مشاهده می کند. هدایت، کنترل و پخش فیلم یا بازی کامپیوتری به وسیله امواج مغزی فرد انجام می شود. این کار بدون کمک گرفتن از دستان صورت می گیرد. فرد با مشاهده پیشرفت یا توقف بازی، گرفتن پاداش یا از دست دادن آن یا تغییرات ایجاد شده در صدا یا پخش فیلم، متوجه وضعیت امواج مغزی خود می شود. در این زمان تلاش می کند تا این وضعیت را اصلاح کند. تنظیم امواج در روش درمانی نوروفیدبک با هدف تغییر قدرت دامنه آنها صورت می گیرد.